Dostęp dla niepełnosprawnych:

Metody pracy

Metoda pracy z dziećmi wg Gruszczyk- Kolczyńskiej

Metoda Dr E. Gruszczyk – Kolczyńskiej rozwijania zdolności umysłowych dzieci wraz z ich edukacją matematyczną

Cele metody:

  • Wspomaganie rozwoju umysłowego dziecka, w tym inteligencji operacyjnej.
  • Kształtowanie odporności emocjonalnej potrzebnej do pokonywania trudności.
  • Rozwijanie umiejętności matematycznych przydatnych w życiu codziennym.

Założenia metody:

  • Uwzględnia indywidualne różnice w tempie rozwoju umysłowego dzieci.
  • Nie ma podziału na treści kształcenia ze względu na wiek dziecka.
  • Dokładne opanowanie łatwiejszych treści jest warunkiem przejścia do kolejnych, trudniejszych.
  • Najważniejsze są osobiste doświadczenia dziecka.
  • Konieczna jest odpowiednia organizacja zajęć, w formie zabaw, z zastosowaniem ciekawych zadań i gier.
  • Wszystkie kręgi tematyczne ujęte w programie muszą być realizowane w podanej kolejności, zgodnie z zasadą stopniowania trudności oraz prawidłowościami rozwojowymi dzieci.

Program edukacji matematycznej E. Gruszczyk – Kolczyńskiej ujmuje 12 kręgów tematycznych, które należy realizować w podanej kolejności, uwzględniając stopniowanie trudności  i prawidłowości rozwoju dziecka:

  • Orientacja przestrzenna, czyli kształtowanie umiejętności, które pozwolą dziecku dobrze orientować się w przestrzeni i rozmawiać o tym, co się wokół niego dzieje.
  • Rytmy – rozwijają umiejętność skupiania uwagi na prawidłowościach i korzystania z nich w różnych sytuacjach; potrzebne są przy nabywaniu umiejętności liczenia
    i rozumienia sensu mierzenia.
  • Kształtowanie umiejętności liczenia oraz dodawania i odejmowania - obejmuje proces począwszy od liczenia konkretnych przedmiotów przez liczenie na palcach do liczenia w pamięci.
  • Wspomaganie rozwoju operacyjnego rozumowania, którego celem jest przygotowanie dziecka do zrozumienia pojęcia liczby naturalnej (zbiory).
  • Rozwijanie umiejętności mierzenia długości w zakresie dostępnym 6-latkom (1 cm, 1 m, 1 km, stopa, kroki, łokieć, dłoń, patyk, sznurek, miara).
  • Klasyfikacja – czyli wspomaganie rozwoju czynności umysłowych potrzebnych do tworzenia pojęć (wprowadzenie dzieci do zadań o zbiorach i ich elementach – segregowanie).
  • Układanie i rozwiązywanie zadań arytmetycznych – doskonalenie umiejętności rachunkowych dzieci.
  • Zapoznanie dzieci z wagą i sensem ważenia (ważymy lalki, piłki, misia i inne zabawki), używamy terminu „ciężar”.
  • Mierzenie płynów – pomaga dzieciom zrozumieć pojęcia: mniej – więcej.
  • Intuicje geometryczne - kształtowanie pojęć geometrycznych – dziecko konstruuje w swoim umyśle pojęcia: figury, układanie szlaczków, lustrzane odbicia figur.
  • Konstruowanie gier przez dzieci – hartuje odporność emocjonalną i rozwija zdolności do wysiłku umysłowego: gry – opowiadania, gry z czynnościami matematycznymi (doliczania, odliczanie).
  • Zapisywanie czynności matematycznych znakami (<, >, =,+,-).

 W Naszym Przedszkolu na dziecięcych półkach z zabawkami wśród wielu różnorodnych zabawek, środków dydaktycznych szczególne miejsce zajmują te, które sprzyjają kształtowaniu myślenia matematycznego, poznawaniu reguł matematycznych – zgodnie z zasadą przekazaną przez prof. Edytę Gruszczyk – Kolczyńską, że najlepszym sposobem poznawania matematyki są osobiste doświadczenia dziecka. W zależności od grupy wiekowej dzieci mają możliwość działania samodzielnego czy też pod kierunkiem  nauczyciela podczas zajęć dydaktycznych między innymi takimi zabawkami, środkami dydaktycznymi jak:

  • liczbowe domina,
  • klocki - układanki od największego do najmniejszego.

patyczki,

klocki Dienesa (zbiór klocków - figur geometrycznych różniących się: kolorem, grubością, wielkością),

historyjki obrazkowe,

zegary,

gry planszowe,

puzzle cyfrowo – obrazkowe,

klocki do układania rytmów,


Metoda aktywnego słuchania muzyki 

Autorką metody jest Batii Strauss, nauczycielka z Izraela. Głównym cele metody jest przybliżania dzieciom muzyki klasycznej. Słuchanie muzyki metodą Batii Strauss integruje różne formy aktywności: słuchanie, granie, tańczenie i śpiewanie z elementami pantomimy, dramy i różnych form plastycznych. Pozwala w sposób niewerbalny odkryć różne aspekty dzieła muzycznego: jego formę, tempo i rytm oraz dynamikę i barwę oraz w stosunkowo krótkim czasie osiągnąć cel zamierzony przez nauczyciela. Dzieci działają, słuchając muzyki, poznają dzieło, doświadczają jego dynamiki, tempa, rytmu i przeżywają „na sobie”, reagując ruchem, słowem.

Autorka podaje następujące etapy pracy z utworem:

  1. Fabularyzowanie muzyki połączone z prostymi ruchami rytmicznymi.
  2. Realizacja w tańcu.
  3. Gra na instrumentach.
  4. Połączenie tańca z instrumentacją.
  5. Mówienie o muzyce.

Zajęcia z edukacji muzycznej stanowią ważny element wychowania przedszkolnego. W naszym przedszkolu każdego dnia w każdej grupie „Promyków” słychać śpiew dzieci,  rytmiczne melodie towarzyszące zabawom ruchowym, utwory muzyczne. Zajęcia prowadzone metodą aktywnego słuchania muzyki są różnorodne i ciekawe, i dzięki temu jeszcze bardziej uwrażliwiają dzieci na piękno muzyki klasycznej.


METODA RUCHU ROZWIJAJĄCEGO WERONIKI SHERBORNE

Podstawowymi założeniami metody W. Sherborne jest rozwój dziecka poprzez ruch:

1. Świadomość własnego ciała i usprawnianie ruchowe

2. Świadomość przestrzeni i działania w niej

3. Dzielenie przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązanie z nimi bliskiego kontaktu

Prowadzenie ćwiczeń tą metodą ma na celu stworzenie dziecku okazji do poznania własnego ciała, usprawnienia motoryki, poczucia własnej siły, sprawności, i w związku z tym możliwości ruchowych. Dzięki temu dziecko zaczyna mieć zaufanie do siebie i zyskuje poczucie bezpieczeństwa. Podczas ćwiczeń uczestnik terapii poznaje przestrzeń, w której się znajduje, przestaje ona być dla niego groźna, czuje się bezpieczniej, staje się aktywny i przejawia większą inicjatywę.

Ćwiczenia odbywają się w parach lub w grupie, mogą w nich uczestniczyć rodzice. Wiele ćwiczeń na zajęciach prowadzonych metodą Weroniki Sherborne stanowi dla dzieci dużą atrakcję i wesołą zabawę w grupie, stwarza możliwość do twórczego działania oraz pobudza spontaniczność i aktywność własną dziecka.

Metody  nauczania języka angielskiego

Nie tłumacz- demonstruj
Nie wyjaśniaj- pokaż
Nie przemawiaj- zadawaj pytania
Nie mów pojedynczymi wyrazami- stosuj zdania
Nie mów zbyt wolno- mów normalnie
Nie mów zbyt szybko- mów naturalnie
Nie bądź niecierpliwy- wyluzuj                 

( R.Titone)

Metoda językowo-plastyczna
Metoda opiera się przede wszystkim na stworzeniu jak najbardziej naturalnych warunków do nauki języka angielskiego poprzez edukację wielozmysłową.
Nauczyciel wykorzystuje w ramach tej metody piosenki, wierszem rymowanki, ruch oraz prace plastyczne.
Metoda językowo-plastyczna spełnia także założenia  metody naturalnej, mającej na celu naukę poprzez obserwację, naśladownictwo i powtarzanie. W metodzie naturalnej kontekst odgrywa kluczową rolę. Ponadto kładzie się nacisk na "zanurzenie" w języku poprzez obcowanie z nim w niezmienionej formie. Dzieci mają głównie słuchać, a rola nauczyciela polegam.in. na cierpliwym czekaniu na efekty.
W programie znajdują się również elementy metody bezpośredniej, zgodnie z którą opanowanie języka angielskiego następuje w taki sam sposób jak opanowanie języka ojczystego. Metoda zakłada elementy zabawy, naukę przez naśladowanie i pokazywanie. Jedyną pomocą w zrozumieniu jest kontekst sytuacyjny.
W Metodzie Reagowania Całym Ciałem ( TPR), ruch odgrywa najważniejszą rolę. Język ciała (gesty) stają się przekaźnikiem informacji. Dzieci w ten sposób uczą się nazw prostych czynności, rzeczowników, przymiotników; uczą się też piosenek i wierszyków. Dzięki tej metodzie znika konieczność używania języka polskiego.
Metoda audiolingwalna jest realizowana poprzez ideę wykorzystania odtwarzacza CD i kolorowych kart podczas nauki. Słuchanie piosenek oraz wspólne powtarzanie słów i wyrażeń, nauka wierszyków i rymowanek, także przez wykorzystanie ilustracji do zobrazowania treści- to wszystko sprzyja wyrobieniu dobrych nawyków językowych.
W metodzie tej ważną role odgrywa pochwała.



KLUCZ DO UCZENIA SIĘ

                Program wychowania przedszkolnego i edukacji wczesnoszkolnej „Klucz do uczenia się” jest oparty na pedagogice wybitnego rosyjskiego psychologa Lwa Wygotskiego. Teoria poznania i nauczania Lwa Wygotskiego, zakłada, że w procesie edukacji najważniejszy element stanowi rozwinięcie umiejętności uczenia się, czyli przygotowanie do korzystania ze swojego potencjału umysłowego. Program rozwija 3 podstawowe umiejętności u dzieci:

  • Umiejętność samoregulacji – dziecko uczy się umiejętności tworzenia i realizacji planów;
  • Umiejętności poznawcze – to rozwój intelektualny i kreatywny;
  • Umiejętności komunikatywne – to nabywanie przez dziecko umiejętności rozumienia innych i bycia zrozumianym .

W naszym przedszkolu pracujemy na wybranych modułach programu.  Są to:

  • Program Literacki 

Sesje/zajęcia rozwijają zamiłowanie dzieci do baśni, pozwalają opanować ich język, zrozumieć

konstrukcję opowiadania poprzez postępowanie zgodne z ustalonym zestawem procedur,

określonym jako modelowanie wizualne. Nauczyciel rozwija wyobraźnię dzieci i wspomaga

procesy myślowe. Aby rozwinąć te umiejętności, dzieci używają symboli przedstawiających

postaci z bajek, a następnie przy ich pomocy tworzą modele. Dzięki temu dzieci rozumieją, czym

jest opowiadanie i uczą się układać własne historie.

  • Matematyka Sensoryczna 1 oraz 2

Sesje/zajęcia rozwijają umiejętność analizowania zewnętrznych, wizualnych cech przedmiotów

przy pomocy standardów sensorycznych, takich jak: kolor, kształt, rozmiar. Budują podstawy do

rozwoju umiejętności poznawczych, umożliwiają wszystkim dzieciom, a w szczególności dzieciom

o specjalnych potrzebach edukacyjnych, rozwinięcie umiejętności analizowania świata,

postrzegania wyglądu przedmiotów (kolor, kształt i rozmiar). Przejście od spostrzegania

globalnego do analitycznego odbywa się przez postrzeganie polisensoryczne, w którym motoryka

i dotyk wspomagają percepcje wzrokową, natomiast statyczne widzenie kształtów jest przenoszone na ruch.

  • Ty, ja, świat 

Sesje/zajęcia dostarczają dzieciom możliwości poznania za pomocą symboli modeli wizualnych

siebie jako istoty fizycznej, emocjonalnej i społecznej, świata naturalnego i materialnego,

wiedzy o istotach żywych i nieożywionych.

  • Gry rozwijające 

Sesje/zajęcia realizowane poprzez zabawy w grupie kształtują dziecięcą wyobraźnię kreatywną,

umiejętność odczytywania symboli, umiejętności językowe i komunikatywne, elastyczne

myślenie, twórcze rozwiązywanie problemów, samoregulację i poczucie własnej wartości

  • Konstrukcje 

Sesje/zajęcia rozwijają język matematyczny i zachowania celowe. Zapewniają dzieciom możliwość

analizy struktury przedmiotów, planowania, artykułowania swoich zamierzeń i ich realizacji przy

pomocy drewnianych, modularnych klocków do budowania. Poprzez wykorzystanie wielu

schematów w różnorodnych zadaniach dzieci uczą się, jak patrzeć na przedmioty z różnych

perspektyw i myśleć starannie o tym, co muszą zrobić, żeby zbudować daną konstrukcję, zanim

przystąpią do jej budowy.

Inf. http://kluczdouczeniasie.pl/wp-content/uploads/2016/12/zgodnosc-z-podstawa-programowa.pdf

Metoda pracy z dziećmi wg Gruszczyk- Kolczyńskiej

Metoda Dr E. Gruszczyk – Kolczyńskiej rozwijania zdolności umysłowych dzieci wraz z ich edukacją matematyczną

Cele metody:

  • Wspomaganie rozwoju umysłowego dziecka, w tym inteligencji operacyjnej.
  • Kształtowanie odporności emocjonalnej potrzebnej do pokonywania trudności.
  • Rozwijanie umiejętności matematycznych przydatnych w życiu codziennym.

Założenia metody:

  • Uwzględnia indywidualne różnice w tempie rozwoju umysłowego dzieci.
  • Nie ma podziału na treści kształcenia ze względu na wiek dziecka.
  • Dokładne opanowanie łatwiejszych treści jest warunkiem przejścia do kolejnych, trudniejszych.
  • Najważniejsze są osobiste doświadczenia dziecka.
  • Konieczna jest odpowiednia organizacja zajęć, w formie zabaw, z zastosowaniem ciekawych zadań i gier.
  • Wszystkie kręgi tematyczne ujęte w programie muszą być realizowane w podanej kolejności, zgodnie z zasadą stopniowania trudności oraz prawidłowościami rozwojowymi dzieci.

Program edukacji matematycznej E. Gruszczyk – Kolczyńskiej ujmuje 12 kręgów tematycznych, które należy realizować w podanej kolejności, uwzględniając stopniowanie trudności  i prawidłowości rozwoju dziecka:

  • Orientacja przestrzenna, czyli kształtowanie umiejętności, które pozwolą dziecku dobrze orientować się w przestrzeni i rozmawiać o tym, co się wokół niego dzieje.
  • Rytmy – rozwijają umiejętność skupiania uwagi na prawidłowościach i korzystania z nich w różnych sytuacjach; potrzebne są przy nabywaniu umiejętności liczenia
    i rozumienia sensu mierzenia.
  • Kształtowanie umiejętności liczenia oraz dodawania i odejmowania - obejmuje proces począwszy od liczenia konkretnych przedmiotów przez liczenie na palcach do liczenia w pamięci.
  • Wspomaganie rozwoju operacyjnego rozumowania, którego celem jest przygotowanie dziecka do zrozumienia pojęcia liczby naturalnej (zbiory).
  • Rozwijanie umiejętności mierzenia długości w zakresie dostępnym 6-latkom (1 cm, 1 m, 1 km, stopa, kroki, łokieć, dłoń, patyk, sznurek, miara).
  • Klasyfikacja – czyli wspomaganie rozwoju czynności umysłowych potrzebnych do tworzenia pojęć (wprowadzenie dzieci do zadań o zbiorach i ich elementach – segregowanie).
  • Układanie i rozwiązywanie zadań arytmetycznych – doskonalenie umiejętności rachunkowych dzieci.
  • Zapoznanie dzieci z wagą i sensem ważenia (ważymy lalki, piłki, misia i inne zabawki), używamy terminu „ciężar”.
  • Mierzenie płynów – pomaga dzieciom zrozumieć pojęcia: mniej – więcej.
  • Intuicje geometryczne - kształtowanie pojęć geometrycznych – dziecko konstruuje w swoim umyśle pojęcia: figury, układanie szlaczków, lustrzane odbicia figur.
  • Konstruowanie gier przez dzieci – hartuje odporność emocjonalną i rozwija zdolności do wysiłku umysłowego: gry – opowiadania, gry z czynnościami matematycznymi (doliczania, odliczanie).
  • Zapisywanie czynności matematycznych znakami (<, >, =,+,-).

 W Naszym Przedszkolu na dziecięcych półkach z zabawkami wśród wielu różnorodnych zabawek, środków dydaktycznych szczególne miejsce zajmują te, które sprzyjają kształtowaniu myślenia matematycznego, poznawaniu reguł matematycznych – zgodnie z zasadą przekazaną przez prof. Edytę Gruszczyk – Kolczyńską, że najlepszym sposobem poznawania matematyki są osobiste doświadczenia dziecka. W zależności od grupy wiekowej dzieci mają możliwość działania samodzielnego czy też pod kierunkiem  nauczyciela podczas zajęć dydaktycznych między innymi takimi zabawkami, środkami dydaktycznymi jak:

  • liczbowe domina,
  • klocki - układanki od największego do najmniejszego.

patyczki,

klocki Dienesa (zbiór klocków - figur geometrycznych różniących się: kolorem, grubością, wielkością),

historyjki obrazkowe,

zegary,

gry planszowe,

puzzle cyfrowo – obrazkowe,

klocki do układania rytmów,


Metoda aktywnego słuchania muzyki 

Autorką metody jest Batii Strauss, nauczycielka z Izraela. Głównym cele metody jest przybliżania dzieciom muzyki klasycznej. Słuchanie muzyki metodą Batii Strauss integruje różne formy aktywności: słuchanie, granie, tańczenie i śpiewanie z elementami pantomimy, dramy i różnych form plastycznych. Pozwala w sposób niewerbalny odkryć różne aspekty dzieła muzycznego: jego formę, tempo i rytm oraz dynamikę i barwę oraz w stosunkowo krótkim czasie osiągnąć cel zamierzony przez nauczyciela. Dzieci działają, słuchając muzyki, poznają dzieło, doświadczają jego dynamiki, tempa, rytmu i przeżywają „na sobie”, reagując ruchem, słowem.

Autorka podaje następujące etapy pracy z utworem:

  1. Fabularyzowanie muzyki połączone z prostymi ruchami rytmicznymi.
  2. Realizacja w tańcu.
  3. Gra na instrumentach.
  4. Połączenie tańca z instrumentacją.
  5. Mówienie o muzyce.

Zajęcia z edukacji muzycznej stanowią ważny element wychowania przedszkolnego. W naszym przedszkolu każdego dnia w każdej grupie „Promyków” słychać śpiew dzieci,  rytmiczne melodie towarzyszące zabawom ruchowym, utwory muzyczne. Zajęcia prowadzone metodą aktywnego słuchania muzyki są różnorodne i ciekawe, i dzięki temu jeszcze bardziej uwrażliwiają dzieci na piękno muzyki klasycznej.


METODA RUCHU ROZWIJAJĄCEGO WERONIKI SHERBORNE

Podstawowymi założeniami metody W. Sherborne jest rozwój dziecka poprzez ruch:

1. Świadomość własnego ciała i usprawnianie ruchowe

2. Świadomość przestrzeni i działania w niej

3. Dzielenie przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązanie z nimi bliskiego kontaktu

Prowadzenie ćwiczeń tą metodą ma na celu stworzenie dziecku okazji do poznania własnego ciała, usprawnienia motoryki, poczucia własnej siły, sprawności, i w związku z tym możliwości ruchowych. Dzięki temu dziecko zaczyna mieć zaufanie do siebie i zyskuje poczucie bezpieczeństwa. Podczas ćwiczeń uczestnik terapii poznaje przestrzeń, w której się znajduje, przestaje ona być dla niego groźna, czuje się bezpieczniej, staje się aktywny i przejawia większą inicjatywę.

Ćwiczenia odbywają się w parach lub w grupie, mogą w nich uczestniczyć rodzice. Wiele ćwiczeń na zajęciach prowadzonych metodą Weroniki Sherborne stanowi dla dzieci dużą atrakcję i wesołą zabawę w grupie, stwarza możliwość do twórczego działania oraz pobudza spontaniczność i aktywność własną dziecka.

Metody  nauczania języka angielskiego

Nie tłumacz- demonstruj
Nie wyjaśniaj- pokaż
Nie przemawiaj- zadawaj pytania
Nie mów pojedynczymi wyrazami- stosuj zdania
Nie mów zbyt wolno- mów normalnie
Nie mów zbyt szybko- mów naturalnie
Nie bądź niecierpliwy- wyluzuj                 

( R.Titone)

Metoda językowo-plastyczna
Metoda opiera się przede wszystkim na stworzeniu jak najbardziej naturalnych warunków do nauki języka angielskiego poprzez edukację wielozmysłową.
Nauczyciel wykorzystuje w ramach tej metody piosenki, wierszem rymowanki, ruch oraz prace plastyczne.
Metoda językowo-plastyczna spełnia także założenia  metody naturalnej, mającej na celu naukę poprzez obserwację, naśladownictwo i powtarzanie. W metodzie naturalnej kontekst odgrywa kluczową rolę. Ponadto kładzie się nacisk na "zanurzenie" w języku poprzez obcowanie z nim w niezmienionej formie. Dzieci mają głównie słuchać, a rola nauczyciela polegam.in. na cierpliwym czekaniu na efekty.
W programie znajdują się również elementy metody bezpośredniej, zgodnie z którą opanowanie języka angielskiego następuje w taki sam sposób jak opanowanie języka ojczystego. Metoda zakłada elementy zabawy, naukę przez naśladowanie i pokazywanie. Jedyną pomocą w zrozumieniu jest kontekst sytuacyjny.
W Metodzie Reagowania Całym Ciałem ( TPR), ruch odgrywa najważniejszą rolę. Język ciała (gesty) stają się przekaźnikiem informacji. Dzieci w ten sposób uczą się nazw prostych czynności, rzeczowników, przymiotników; uczą się też piosenek i wierszyków. Dzięki tej metodzie znika konieczność używania języka polskiego.
Metoda audiolingwalna jest realizowana poprzez ideę wykorzystania odtwarzacza CD i kolorowych kart podczas nauki. Słuchanie piosenek oraz wspólne powtarzanie słów i wyrażeń, nauka wierszyków i rymowanek, także przez wykorzystanie ilustracji do zobrazowania treści- to wszystko sprzyja wyrobieniu dobrych nawyków językowych.
W metodzie tej ważną role odgrywa pochwała.



KLUCZ DO UCZENIA SIĘ

                Program wychowania przedszkolnego i edukacji wczesnoszkolnej „Klucz do uczenia się” jest oparty na pedagogice wybitnego rosyjskiego psychologa Lwa Wygotskiego. Teoria poznania i nauczania Lwa Wygotskiego, zakłada, że w procesie edukacji najważniejszy element stanowi rozwinięcie umiejętności uczenia się, czyli przygotowanie do korzystania ze swojego potencjału umysłowego. Program rozwija 3 podstawowe umiejętności u dzieci:

  • Umiejętność samoregulacji – dziecko uczy się umiejętności tworzenia i realizacji planów;
  • Umiejętności poznawcze – to rozwój intelektualny i kreatywny;
  • Umiejętności komunikatywne – to nabywanie przez dziecko umiejętności rozumienia innych i bycia zrozumianym .

W naszym przedszkolu pracujemy na wybranych modułach programu.  Są to:

  • Program Literacki 

Sesje/zajęcia rozwijają zamiłowanie dzieci do baśni, pozwalają opanować ich język, zrozumieć

konstrukcję opowiadania poprzez postępowanie zgodne z ustalonym zestawem procedur,

określonym jako modelowanie wizualne. Nauczyciel rozwija wyobraźnię dzieci i wspomaga

procesy myślowe. Aby rozwinąć te umiejętności, dzieci używają symboli przedstawiających

postaci z bajek, a następnie przy ich pomocy tworzą modele. Dzięki temu dzieci rozumieją, czym

jest opowiadanie i uczą się układać własne historie.

  • Matematyka Sensoryczna 1 oraz 2

Sesje/zajęcia rozwijają umiejętność analizowania zewnętrznych, wizualnych cech przedmiotów

przy pomocy standardów sensorycznych, takich jak: kolor, kształt, rozmiar. Budują podstawy do

rozwoju umiejętności poznawczych, umożliwiają wszystkim dzieciom, a w szczególności dzieciom

o specjalnych potrzebach edukacyjnych, rozwinięcie umiejętności analizowania świata,

postrzegania wyglądu przedmiotów (kolor, kształt i rozmiar). Przejście od spostrzegania

globalnego do analitycznego odbywa się przez postrzeganie polisensoryczne, w którym motoryka

i dotyk wspomagają percepcje wzrokową, natomiast statyczne widzenie kształtów jest przenoszone na ruch.

  • Ty, ja, świat 

Sesje/zajęcia dostarczają dzieciom możliwości poznania za pomocą symboli modeli wizualnych

siebie jako istoty fizycznej, emocjonalnej i społecznej, świata naturalnego i materialnego,

wiedzy o istotach żywych i nieożywionych.

  • Gry rozwijające 

Sesje/zajęcia realizowane poprzez zabawy w grupie kształtują dziecięcą wyobraźnię kreatywną,

umiejętność odczytywania symboli, umiejętności językowe i komunikatywne, elastyczne

myślenie, twórcze rozwiązywanie problemów, samoregulację i poczucie własnej wartości

  • Konstrukcje 

Sesje/zajęcia rozwijają język matematyczny i zachowania celowe. Zapewniają dzieciom możliwość

analizy struktury przedmiotów, planowania, artykułowania swoich zamierzeń i ich realizacji przy

pomocy drewnianych, modularnych klocków do budowania. Poprzez wykorzystanie wielu

schematów w różnorodnych zadaniach dzieci uczą się, jak patrzeć na przedmioty z różnych

perspektyw i myśleć starannie o tym, co muszą zrobić, żeby zbudować daną konstrukcję, zanim

przystąpią do jej budowy.

Inf. http://kluczdouczeniasie.pl/wp-content/uploads/2016/12/zgodnosc-z-podstawa-programowa.pdf